Skip to main content

Het is echt waar…..: Iedereen zegt altijd dat de tijd voorbij zal vliegen en ja, dat is in mijn geval ook zeker gebeurd. Morgenochtend om 10.00 uur vliegen we alweer naar Fiji en zit ineens dit geweldige Nieuw-Zeeland avontuur erop….. Raar, jammer, niet leuk….. Maar ik heb eerst nog een leuk verhaaltje te schrijven over mijn laatste weekje hier in Nieuw Zeeland! Het weer is gelukkig sinds Rotorua ineens weer stukken beter geworden, dus we hebben de laatste week heerlijk weer gehad; eindelijk! Ik zal weer verder gaan waar ik vorige keer ben gebleven.

Waihi beach: na de heerlijke zwavelgeurtjes, mooie geisers en hotpools van Rotorua besloten we, door het super lekkere weer, nog even een dagje strand mee te pakken. We zijn naar Waihi beach gereden, en wat was dat een goede beslissing om nog even te doen! We kwamen daar aan en het was zulk mooi weer, zo’n ontzettend mooi strand en een prachtig uitzicht! We hadden geluk en hadden het laatste vrije plekje (op 200 m van het strand) bemachtigd! Natuurlijk ging ik even gelijk een kijkje nemen op het strand en de golven waren zo hoog, het zag er zo aantrekkelijk uit dus wij hebben direct onze zwemkleding aangedaan, een wetsuit gehuurd en zijn de zee ingedoken met een bodyboard. We hadden tenslotte in Indonesië geleerd hoe we dat het beste konden doen, dus gaan! Heerlijk in het middagzonnetje op/in de golven gesprongen, veel zeewater gehapt, maar vooral even lekker genoten. Na het bodyboarden besloten we onze laatste avond met Woody lekker uiteten te gaan.

Auckland: na Waihi beach zijn we de volgende ochtend redelijk vroeg opgestaan. We moesten onze spullen weer bij elkaar zoeken, de bus opruimen en nog een laatste 200 km rijden naar Auckland. Ik heb nog even goed genoten van Woody, het links rijden, de mooie weggetjes, de passing lanes, leuke verkeersborden en mooie natuur voordat we in Auckland aankwamen. We hebben in Auckland via air B&B een soort appartementje geregeld waar we de laatste dagen in NZ zullen verblijven, dus daar zijn we eerst heengereden met Woody om onze spullen daar vast te droppen. We waren blij verrast over hoe ruim het appartement was, hoe schoon en hoe gezellig. Na het droppen van onze spullen, en even wat gedronken te hebben moesten we het busje wegbrengen ergens bij Auckland Airport in de buurt, en dat was het dan: Definitief het einde van onze roadtrip door Nieuw Zeeland. Jammer aan de ene kant, aan de andere kant ook heel fijn om weer even in een lekker bed te slapen, niet zo dicht op elkaars lip te zitten en even niet de hele tijd te reizen. Nadat we de bus hadden ingeleverd waren we aangewezen op het openbaar vervoer hier, beetje spannend wel hoe dat zou zijn, maar het is echt super handig. Bij onze bed and breakfast stopt praktisch een bus voor de deur die je naar de stad brengt en vanuit daar rijden er 100 bussen allerlei rondjes en allerlei kanten op. Dus heel erg makkelijk! De mensen van wie we dit appartement huren wonen hier naast, en het appartement zit met een deur aan hun huis vast. Het zijn super aardige, gastvrije mensen! Ze hebben ons ook uitgenodigd voor een diner bij hun thuis, en dat was een hele gezellige, fijne avond! In Auckland hebben we verder een dagje de stad verkend: downtown zoals ze het hier noemen. Het is eigenlijk 1 hele lange, brede, drukke straat met veelsteveel dure winkels en cafés. Maar het is er wel super gezellig, heel veel verschillende mensen te zien en zeker met lekker weer, is het erg leuk om er rond te hangen.

De laatste dagen hier in Nieuw Zeeland heb ik veel met Sijmen opgetrokken (de Nederlandse jongen uit mijn vorige verhaal). Ook hij zit nu in Auckland, tevens ook zijn laatste bestemming van z’n reis, maar hij heeft nog een week te gaan. Met zijn drieën zijn we naar een rugby match geweest in het Eden park stadion: the blues (Auckland) versus the waratahs (Sydney). Het was echt super cool om een keer mee te maken. Toen we aankwamen bij het stadion kregen we gratis vlaggen en banners van the blues zodat we ze konden aanmoedigen (en wij wilden zo graag een vlag, dus top, die gaat mee als souvenir!). En toen we vervolgens vroegen waar we tickets konden kopen kregen we ineens drie gratis tickets, nog beter! Onze avond kon al niet meer stuk. Sijmen heeft het druk gehad met de regels uit te leggen tijdens de wedstrijd;) maar ik heb mijn best gedaan en voel me nu bijna een rugby expert;). Een leuke afsluiting van deze avond was dat the blues hadden gewonnen! Jeuj niet voor niets als een stel gekke toeristen zitten schreeuwen en juichen dus! De volgende dag ging papa aan de wandel en zijn Sijmen en ik naar de Auckland zoo gegaan, waar we heel graag voor de studentenprijs naar binnen wilden, een beetje lief lachen deed wonderen en dat scheelde ons weer 5 dollar:p. We hadden ook een missie, namelijk; een ECHTE kiwi spotten. De kiwi leeft alleen ’s nachts waardoor het vrij moeilijk is om hem te zien. Maar in deze dierentuin hadden ze een hele donkere ruimte en als je geluk had kon je hem dan toch zien. Dankzij mijn geduld en de sterke wil om er echt een te zien voordat ik Nieuw-Zeeland moet verlaten (haha) hebben we maar liefst twee(!!!) kiwi’s voorbij zien waggelen! Joepie missie voltooid! Verder lekker van het zonnetje genoten, leuk beestjes gekeken en ijsjes gegeten! En we zijn erachter gekomen dat ze in deze dierentuin helaas geen bier verkochten, jammer! Mijn allerlaatste dagje in NZ moest ik helaas mijn koffer weer gaan inpakken en opruimen. ’s Middags nog ff lekker in de zon op het ‘strand’ kunnen chillen met Sijmen en daarna toch echt afscheid van elkaar genomen, en met dat afscheid komt het afscheid van Nieuw-Zeeland toch ook wel ineens heel erg dichtbij.

Want ja morgen is het dan zover en moet ik helaas echt afscheid gaan nemen van Nieuw-Zeeland. Nieuw-Zeeland met zijn mooie ruige en afwisselende natuur, fijne lifestyle, altijd vriendelijke kiwi’s, lekkere klimaat (op de regen na dan), gave activiteiten, en mooie bijzondere ontmoetingen. Ik ga het zeker missen en 1 ding staat al vast: ik kom hier terug! Ik wil nog veel meer ontdekken en zien van dit geweldige land, meer meekrijgen van de cultuur, meer in contact komen met de kiwi’s en nog meer/langer genieten van de prachtige natuur. Vier weken was echt te kort, en mijn to do list voor plekken die ik nog wil bezoeken tijdens mijn volgende reis is al geboren;).

Natuurlijk is het ook zo dat elk einde een nieuw begin heeft, want het einde van dit avontuur betekend het begin van mijn volgende avontuur: vrijwilligerswerk doen op de Fiji eilanden. Morgen vliegen we om 10.00 uur ’s ochtends naar Fiji, het is hier lekker ‘dichtbij’ dus we hoeven maar een paar uurtjes te vliegen. Gelukkig is er ook geen tijdsverschil met NZ, dus dat helpt mee bij het omschakelen denk ik. Ik vind het spannend en ik heb geen idee wat me te wachten staat. Maar ik heb er ook zin in en ga het volgende avontuur weer met beide handen aangrijpen en ik ga er vol enthousiasme en goede moed naartoe! Tot in Fiji!!! Heel veel liefs!

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.